Tomek dhe ekipi i Land4Travel na sjellin në një tjetër aventurë tokësore, në Shqipëri, një vend në Evropën Juglindore. Ndodhet në detet Adriatik dhe Jon brenda Detit Mesdhe dhe ndan kufijtë tokësorë me Malin e Zi në veriperëndim, Kosovën në verilindje, Maqedoninë e Veriut në lindje dhe Greqinë në jug.

Në vitin 2022 shkuam në Shqipëri – me 7 makina – kryesisht Land Rover dhe një Toyota. Ne të gjithë jetojmë në qytete të ndryshme polake, kështu që zgjodhëm Cieszyn për vendndodhjen e takimit.

Ne kaluam me makinë nëpër Sllovaki, Hungari dhe Serbi për dy ditë - grupi ishte aq i disiplinuar sa çdo mëngjes ishte gati të largohej disa minuta më herët se një ditë më parë. Mbërritëm në vendkalimin me Shqipërinë në Hani dhe Hotit – dhe shërbim shumë miqësor, kontrolli kufitar duket njësoj si në çdo vend të qytetëruar – japim pasaporta, dokumente makinash, rojet kufitare kontrollojnë nëse kemi karton jeshil dhe… janë tashmë në Shqipëri.

Nata jonë e parë në Shqipëri bie në liqenin simpatik dhe të ngrohtë të Shkodrës – dhe në një nga kampingjet më të mira ku kemi qenë ndonjëherë – i vendosur bukur, me një restorant të mirë, tualete të pastra dhe vende të rregullta kampingu. Ne i gëzojmë këto kushte, sepse shumë shpejt, – akomodimi ynë do të duket krejtësisht ndryshe.

Pika tjetër e rendit të ditës është Parku Kombëtar pranë qytetit Teth. Po shkojmë në një rrugë të bukur malore dhe ndalojmë te qafa, 1650 m mbi nivelin e detit. Në Teth na pritën fëmijë vendas, fëmijë shumë të lezetshëm, që flisnin rrjedhshëm anglisht. Ata na ftojnë të përdorim një objekt agroturizmi të drejtuar nga prindërit e tyre – ata do të jenë biznesmenë të mëdhenj një ditë. Ne marrim një ftesë për darkë - lëng mishi me një copë mish deleje, patate të skuqura, djathë dele, kos, kastravec dhe sallatë domate - gjithçka ka shije të mrekullueshme!

Organizojmë natën pranë për të vizituar rrënojat e një ferme, pikërisht pranë një hidrocentrali të vogël. Një shqiptar i paparalajmëruar na viziton për darkë dhe mësojmë shumë shpejt se ai është ruajtës i termocentralit. Duket se ai do të qëndrojë me ne deri në mëngjes 😉 Kishim dëgjuar se ka një zakon të tillë këtu. Vajzat janë pak të habitur, por ne menduam se kjo duhet të konsiderohet një atraksion lokal. Ju nuk dini asnjë gjuhë, ndaj ulemi dhe shkëmbejmë disa fjalë të njohura: Enver Hoxha, Lewandowski, AC Milan etj.
Dita e nesërme fillon me një not në një lumë të akullt malor, një vizitë në ujëvarën e Grunasit dhe Syrin e Kaltër mahnitës simpatik. Ndalojmë për natën në një vend të hapur me pamje nga një rrugë e ngushtë që të çon përgjatë një parvaz mali. Në mbrëmje, ulur pranë zjarrit, shohim dritat e makinave që lëvizin përgjatë kësaj rruge - shoferët këtu janë shumë efikas.

Të nesërmen nisemi drejt Shkodrës. Vendasit na qeshin tmerrësisht kur themi se preferojmë të kampojmë egërsisht dhe të shkojmë në vende më të largëta. Rruga është relativisht e sigurt, ndonëse kalojmë shumë kryqe dhe madje kapela me emrat e shumë viktimave të aksidentit. Sa më poshtë zbresim, aq më shumë shohim që lagjet janë më të zhvilluara për bujqësi dhe qartësisht edhe më të pasura.

Hyjmë në Shkodër – asociacioni i parë për mua është ngjashmëria me qytetet Kirgistan, stili i ngjashëm i rrugëve, ndërtesave, dyqaneve, stili i ngjashëm i drejtimit të shoferëve. Bëjmë me makinë nëpër qytet, mbushim makinat me karburant dhe shkojmë në Koman. Atje e kalojmë natën në natyrë në një bletore të vjetër e të braktisur.

Në mëngjes rrimë në radhë për tragetin për në Fierz. Merrni biletat tona të tragetit dhe më pas tërhiquni në një përrallë të gjatë për një mbrëmje pranë zjarrit. Ne vendosëm makina pranë turistëve nga Franca - ata po udhëtojnë në një MAN të madh jashtë rrugës, i cili mezi mund të futet në traget. Pamjet nga trageti janë të paharrueshme - itinerari kalon përgjatë një lumi të bllokuar me një hidrocentral në fund.

Zbarkim afër Firës dhe drejtohemi në luginën e Valbonës për të kërkuar strehim. Ne zgjedhim një livadh pranë ndërtesave - dhe shkojmë të pyesim nikoqirët nëse mund të qëndrojmë atje gjatë natës. Ne takojmë njerëz shumë mikpritës – dhe ata insistojnë që ne të flemë në shtëpinë e tyre. Ata na ftojnë në kopsht për kafe dhe raki të mrekullueshme, thjesht nuk duan të na lënë të shkojmë, por përfundimisht ne disi kthehemi te pjesa tjetër e ekuipazhit. Jemi duke bërë darkë dhe tani ftojmë shqiptarët për ushqim – kalojmë një mbrëmje shumë të këndshme në shoqërinë e tyre. Sonte flemë në ajër të hapur.

Të nesërmen në mëngjes, rezulton se në mbrëmje gratë e tyre i ftuan gratë tona për kafen e mëngjesit. Shqiptarët na pritën në një shtëpi modeste por shumë të rregullt. Vajzat e tij na shijojnë kafen tradicionale turke (e quajnë 'kafe turke' *). Pas kafesë, më i vogli i familjes na çon për të notuar në një lumë të bukur malor. Ne themi lamtumirë dhe vazhdojmë.

Ndalesa tjetër është Berati – një qytet i bukur historik me një kala që ngrihet mbi të. Ndalojmë në një kamping lokal, pikërisht buzë lumit. Është vonë, por ne ende dalim për një shëtitje natën nëpër qytet - rrugët janë plot me njerëz, ndihemi shumë të sigurt. Në mëngjes vizitojmë qytetin dhe kalanë, megjithëse vapa është e tmerrshme. Lëvizim nëpër kanionin e Osumit, planifikojmë të kalojmë natën në kanion dhe të nesërmen – një udhëtim nëpër male deri në burimet e nxehta të Përmetit.

Qyteti tjetër në rrugë është Gijokaster - ne vizitojmë një kështjellë monumentale të ndërtuar nga turqit dhe ecim rreth qytetit të bukur. Këtu jetojnë shumë grekë, madje ka një konsullatë greke. Vazhdojmë udhëtimin tonë përmes Sarandës (një vendpushim bregdetar modern) nga ku, pasi kemi ngrënë ushqime të shijshme deti, nisemi për një kamping në plazh, të cilin ne e quajmë “Republika Dominikane”.

Destinacioni ynë i radhës është plazhi i egër Gijpe, i cili arrihet nga një rrugë e ngushtë, e pjerrët që të çon përgjatë anës së malit, e aksesueshme vetëm për automjete 4×4. Aty kalojmë dy ditë dhe flemë në çadra ose në ajër të hapur. Përveç nesh, në gji ka edhe disa francezë në një autokolonë të ndërtuar mbi Toyota LJ80 dhe tre SUV të tjerë – Land Rover Defender, Toyota Land Cruiser J5 dhe Nissan Patrol.

Ata janë mjaft një ekip, me ta Kasia, një polake, studente e robotikës nga Berlini dhe Jani, gjyshi i të cilit luftoi në Betejën e Britanisë.

Pas dy ditë plogështie dhe banja dielli, largohemi nga plazhi parajsë. Shkojmë në “Albanici” – një vresht në Shqipërinë e mesme – ku kalojmë natën mes shkurreve të rrushit dhe hamë darkë, gjatë së cilës nikoqiri na servir një pjatë të kuzhinës shqiptare.

Në mëngjes thyejmë kampin dhe marrim rrugën SH21 për në kufi me Malin e Zi, kufiri i tyre na kërkon falje që duhet të presim 5 minuta. Kalojmë në Mal të Zi, Serbi (me akomodim), Hungari dhe Sllovaki.

Ne kemi natën e fundit në një kodër simpatike në Sllovaki, të nesërmen zgjohemi, bëjmë shaka, mëngjes, përshëndetemi me pjesëmarrësit e tjerë dhe në orën 8 jemi tashmë në Pila.

 

RRETH LAND4TRAVEL

Land4Travel është një grup miqsh të magjepsur nga udhëtimi. Me udhëtimet e tij, grupi dëshiron të ndezë dëshirën për të parë vende të reja dhe kuriozitet për botën. Ata largohen nga rrugët e zakonshme turistike. Pasioni i tyre është udhëtimi si aventurë dhe duan ta ndajnë këtë pasion me njerëzit që udhëtojnë me ta. Ata nuk do t'ju çojnë në plazhet e Hurghadës, por me to do të shihni malet e Kaukazit, mbytjet e anijeve në detin Aral ose pinguinët në brigjet e Patagonisë. Land4travel nuk është një zyrë turistike. Është një projekt për ata që duan të kenë kontakt me natyrën, kulturën lokale dhe duan të ndjejnë atmosferën e Camel Trophy ndërsa udhëtojnë me SUV-të legjendar Land Rover Discovery. Shkoni me ta dhe përjetoni sharmin e hoteleve aziatike dhe se si duket fundi i botës në Cape Horn.