Η ιστορία των σκηνών. Ποιος εφευρέθηκε τη σκηνή;
Σήμερα οι σκηνές είναι ένα βασικό κομμάτι του εξοπλισμού για κάθε είδους ελαφρύ συνεχή ταξίδι, είτε πρόκειται για πεζοπορία, κάμπινγκ ή υπεράλιση. Σε όλο τον κόσμο, οι σκηνές χρησιμοποιούνται για να στεγάσουν στρατεύματα, να προστατεύσουν τους κατασκηνωτές για αναψυχή, να διατηρήσουν τους ορειβάτες ζεστούς και γενικά να βοηθήσουν στην άνεση και την επιβίωση.
Προοπτική σκηνή στην 19th Century Αμερική. https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Sutlers_tent_petersburg_01730v.jpg
Με την πάροδο του χρόνου, η ιδέα μιας σκηνής έχει γίνει συνώνυμη με την ιδέα της «εξωτερικής» και της «φύσης», ωστόσο οι πρώτες σκηνές χρησίμευαν ως σπίτια για τους ανθρώπους που τα ανέθεταν, και η ελαφριά και συστατική δομή των σκηνών ταιριάζει νομαδικός τρόπος ζωής των πρώιμων ανθρώπων.
Ανασυγκρότηση μιας σκηνής σιδήρου.
https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Asparn_Zaya_Altsteinzeit_Jurte.JPG
Οι σκηνές είναι μια συνέχεια και μια εξέλιξη προηγούμενων δομών που είχαν αρχικά κατασκευαστεί με τη χρήση ζωικού δέρματος, οστών ζώων και κλαδιών δέντρων. Τα οστά από τους μαζικούς Mummoths Woolly χρησιμοποιήθηκαν ως υλικά υποστήριξης για την κατασκευή καταφυγίων τόσο από τους Νεάντερταλ όσο και από τους πρώτους ανθρώπους κατά την εποχή των παγετώνων. Το παλαιότερο γνωστό παράδειγμα αυτού του τύπου καταφυγίου βρέθηκε στη Μολδαβία και χρονολογείται γύρω από το 40,000 BC. Έχουν ανακαλυφθεί πάνω από εβδομήντα παραδείγματα αυτών των καταφυγίων, κυρίως στο ρωσικό αεροπλάνο. Αυτές οι καλύβες ήταν κυκλικές και κυμαινόταν σε μέγεθος από το 8 έως το 24 τετραγωνικά μέτρα. Ορισμένες από αυτές τις κατοικίες βρίσκονταν πλησίον μεταξύ τους και όπου αυτό συνέβαινε ήταν σε απόσταση από το μετρητή 1 σε 20 μέτρα, ανάλογα με το έδαφος.
Ανασυγκρότηση δερμάτινης σκηνής από ρωμαϊκό στρατό.
https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Lederzelt492.JPG
Τα μεγάλα οστά του Mammoth χρησιμοποιήθηκαν για να υποστηρίξουν και να χρησιμεύσουν ως θεμέλια και οι καμπύλοι εχθροί χρησιμοποιήθηκαν για να στηρίξουν ένα κενό εισόδου, τόσο τα οστά όσο και οι μπρόσμιοι πιθανότατα χρησιμοποιήθηκαν για να στηρίξουν τις στέγες των ζώων. Υπάρχουν ενδείξεις ότι κάποιες από αυτές τις καλύβες είχαν χώρο για να φωτιά μια φωτιά, και ότι τα οστά χρησιμοποιήθηκαν ως τρόφιμα (σε μια εποχή που το ξύλο ήταν πολύ σπάνιο). Οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι αν και μερικά από αυτά τα οστά μπορεί να προέρχονταν από ζώα που θανατώθηκαν από ανθρώπους ή νεάντερταλ, αλλά τα οστά σε κάποια από τα καταφύγια είχαν διαφορές στην ηλικία αρκετών χιλιάδων χρόνων, υποδηλώνοντας ότι τα οικοδομικά υλικά ήταν μάλλον τα συλλεγέντα απομεινάρια ζώων που είχαν πεθάνει πολλά εκατοντάδες χρόνια πριν. Αυτά τα οστά όχι μόνο χρησιμοποιήθηκαν για να καταφύγουν, αλλά και χρησίμευαν ως υλικό από το οποίο εξαντλήθηκαν εργαλεία, διακόσμηση, έπιπλα και ακόμη και μουσικά όργανα.
Οι Tipi έχουν χρησιμοποιηθεί από νομαδικές φυλές για χιλιετίες.
Φωτογραφία: Nicolas Genoud, www.gekoexpeditions.com
Οι σκηνές που φαίνονται πολύ πιο παρόμοιες με τη σύγχρονη ιδέα της σκηνής έχουν χρησιμοποιηθεί τουλάχιστον μέχρι την πρώιμη εποχή του σιδήρου και πιθανότατα πολύ περισσότερο. Οι τάσεις αναφέρονται επίσης στη Βίβλο, κυρίως στη Γένεση 4: Το 20 Jabal περιγράφεται ως «οι πρώτοι που ζουν σε σκηνές και εκτρέφουν πρόβατα και κατσίκες». Και στο Isaiah 54: Το 2 δείχνει πόσο σημαντική ήταν η σκηνή στις πρώτες κοινωνίες: "Μεγαλώστε τη θέση της σκηνής σας και αφήστε τους να τεντώνουν τις κουρτίνες των κατοικιών σας: μη ελευθερώνετε, παρατείνετε τα καλώδια σας και ενισχύετε τα πονταρίσματά σας".
Οι Yurts έχουν χρησιμοποιηθεί ως κατοικίες στην Ασία για πάνω από 3,000 χρόνια. https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Kyrgyzsk%C3%A1_jurta,_Song-k%C3%B6l.jpg
Όλες οι πρώτες σκηνές κατασκευάστηκαν από δέρμα ζώων ή δέρμα, χρησιμοποιώντας ξύλινα στηρίγματα, σχοινιά και ξύλινα στηρίγματα, και αυτή η βασική μέθοδος σχεδιασμού και κατασκευής δεν άλλαξε σημαντικά για τα 40 ή 50 χιλιάδες χρόνια.
Οι σκηνές που χρησιμοποιούσε ο ρωμαϊκός στρατός ήταν επίσης κανονικά κατασκευασμένες από δέρμα, και αρκετά είναι γνωστά για τα σχέδια ότι κάποια καλά παραδείγματα αυτού του τύπου σκηνής έχουν χτιστεί στη σύγχρονη εποχή, πιο συχνά από σύγχρονους επανενεργοποιητές. Μια μεγάλη ποικιλία μορφών σκηνών και μεγεθών χρησιμοποιήθηκε από τον Ρωμαϊκό Στρατό από τη «Contubernium» μια σκηνή ομάδας ανθρώπων 8, μια τετράγωνη σκηνή 3M που ήταν περίπου ψηλός 1.5M και κοιμόταν στρατιώτες του 8.
Μια σύγχρονη σκηνή σήραγγας. Φωτογραφία: Nicolas Genoud, www.gekoexpeditions.com
Σε κάθε contubernium αποδόθηκε συνήθως ένα μουλάρι για να μεταφέρει τη σκηνή και άλλα βαριά εργαλεία, τουλάχιστον από την εποχή του Marius. Ένας υπηρέτης οδήγησε τον μουλάρι στην πορεία και προσέφερε άλλες υπηρεσίες στο Contubernium. Ο μουλάρι έφερε τους δύο στύλους σκηνής, μια διπλωμένη σκηνή, πασσάλους, σχοινιά, δύο καλάθια που χρησιμοποιήθηκαν και για την ανασκαφή του τάφρου του κατασκηνώματος, των εργαλείων εκσκαφής, ενός μικρού μύλου πέστροφας και της πρόσθετης τροφής.
Σχέδιο αρχαίου ρωμαϊκού καταυλισμού σκηνής. https://commons.wikimedia.org/wiki/File:History_of_Nero_(1881)_(14772631552).jpg
Ένα Centurion είχε μια μεγαλύτερη σκηνή και το είχε για τον εαυτό του, καθώς, καθώς οι αξιωματικοί, οι Centurions είχαν επίσης συναντήσεις στη σκηνή τους, οι υψηλότεροι τοίχοι και οι πρόσθετοι πόλοι (δύο κεντρικοί πόλοι και 4 γωνιακοί πόλοι) έδωσαν περισσότερη αίθουσα κεφαλής και εσωτερικό χώρο.
Ο στρατηγός και, ίσως, άλλοι ανώτεροι αξιωματικοί είχαν πολύ μεγαλύτερες σκηνές.
Ένα ανακατασκευασμένο δέρμα μαμούθ και οστεοφυλάκιο, παρόμοιο με το παλαιότερο γνωστό καταφύγιο του ανθρώπου που χτίστηκε πριν από χρόνια 40,000. https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Mammoth_House_(Replica).JPG
Σε ολόκληρο τον πλανήτη οι νομαδικοί άνθρωποι έχουν αναπτύξει συνεχώς διαφορετικό σχεδιασμό δομών σκηνών. Αυτοί οι νομάδες, όπως οι ντόπιοι Αμερικανοί, οι μογγολικές φυλές και οι Βεδουίνοι, χρησιμοποίησαν και συνέχισαν να χρησιμοποιούν σκηνές ως σπίτια όταν παρακολουθούσαν το ζωικό τους κεφάλαιο.
Ένα μοντέρνο tepee υψηλής τεχνολογίας από το www.Nordisk. I
Μια tipi, tepee ή teepee είναι ένα άλλο είδος σκηνής που χρησιμοποιείται ιστορικά από νομαδικούς ανθρώπους. Αυτές οι σκηνές σε σχήμα κώνου είναι διαφορετικές από άλλες σκηνές σε σχήμα κώνου, δεδομένου ότι όλοι έχουν καπάκι καπνού στην κορυφή για να επιτρέψουν την καύση των πυρκαγιών μέσα στη σκηνή. Οι τύποι χρησιμοποιήθηκαν από ιθαγενείς Αμερικανούς και από ιθαγενείς στη Βόρεια Ευρώπη και την Ασία.
Οι Tepees εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται σήμερα από ορισμένους από αυτούς τους ιθαγενείς, κυρίως για τελετουργικούς σκοπούς, ενώ υπάρχουν και πολλές εταιρείες που κατασκευάζουν σήμερα σύγχρονες Tepees από υλικά υψηλής τεχνολογίας, όπως το ευρύ φάσμα σκηνών από τη δανική εταιρεία Nordisk.
https://en.wikipedia.org/wiki/Yurt
Ένα παραδοσιακό Κιργιζικό γιαούρτι το 1860 στην Περιφέρεια Syr Darya. https://en.wikipedia.org/wiki/Yurt#/media/File:Syr_Darya_Oblast._Kyrgyz_Yurt_WDL10968.png
Ένας άλλος τύπος παραδοσιακού νομαδικού καταφυγίου είναι ο γιουρτ. Ένα yurt είναι μια φορητή, κυκλική σκηνή παραδοσιακά καλυμμένη με δέρματα ή τσόχα και ήταν και εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ως κατοικία από νομαδικούς ανθρώπους στις στέπες της Κεντρικής Ασίας. Οι γιορτές γίνονται με ξύλινα και μπαμπού υποστηρίγματα και δοκάρια και έχουν μια μεγάλη στέγη μερικές φορές αυτοσυντηρούμενη και μερικές φορές υποστηρίζονται με κεντρικό εσωτερικό στύλο (ή αρκετές). Οι Yurts έχουν χρησιμοποιηθεί ως κατοικίες στην Ασία για πάνω από 3,000 χρόνια. Τα γουρούνια έχουν σχεδιαστεί ώστε να είναι σχετικά εύκολο να αποσυναρμολογούνται και να συσκευάζονται μακριά σε ένα πακέτο που θα μπορούσε να μεταφερθεί στο πίσω μέρος μιας καμήλας ή ενός καλαμιού.
Μια σύγχρονη στέγη στέγης από την Darche
Σε πιο πρόσφατες εποχές, οι κατασκευαστές όπως η εταιρεία σκηνών Eureka άρχισαν να παράγουν σκηνές αναψυχής που βοήθησαν να δανείσουν την ανάπτυξη της κατασκήνωσης και υπαίθρια βιομηχανία κατά την έναρξη του 20 αιώνα, και βοήθησε να καταστεί η κάμπινγκ μια πολύ δημοφιλής και ευρέως διαδεδομένη ψυχαγωγική δραστηριότητα στην Αμερική στην αρχή του 20 αιώνα.
Ο σχεδιασμός της ταφής και τα υλικά ενημερώθηκαν ριζικά κατά τη διάρκεια του 20 αιώνα. Οι βαρύες ξύλινοι πόλοι στήριξης αντικαταστάθηκαν με μέταλλο και μετά με πλαστικούς πόλους, οι εύκαμπτοι πόλοι έγιναν πιο συνηθισμένοι και το σχήμα των σκηνών άρχισε να αλλάζει και οι άκαμπτες γραμμικές σκηνές με πολλά συρματόσχοινα έγιναν λιγότερο κοινά.
Μια σύγχρονη σκηνή Hard Shell από την James Baroud
Οι σημερινές σκηνές μπορούν συχνά να ρυθμιστούν εξαιρετικά γρήγορα και να κατασκευαστούν από ελαφρύ υλικό όπως το νάιλον, είναι τόσο εύκολες στη μεταφορά όσο και πολύ ανθεκτικές στα στοιχεία. Σήμερα η γκάμα των σχημάτων και των υλικών των σκηνών είναι τεράστια, έχουμε σκηνές σήραγγας, φουσκωτές σκηνές, σκηνές pop up, γεωδαιτικές σκηνές, σκηνές στέγης, σκηνές τρέιλερ και πολλά άλλα.
Μια σύγχρονη σκηνή πάνω από την οροφή www.tembo4x4.com
Όμως, ανεξάρτητα από το πόσα σκηνές μπορεί να έχουν βελτιωθεί για χιλιετίες, ένα πράγμα είναι ακόμα αληθές, οι σκηνές συμπληρώνουν αυτή την πολύ σημαντική απαίτηση να μας κρατούν ζεστό και στεγνό όταν είναι έξω στη φύση και ίσως μας επιτρέπει επίσης να νιώσουμε μια συνέχεια με τους προγόνους μας που πέρασαν η ζωή τους περιαγωγής στις πεδιάδες και ύπνο έξω κάτω από τα δικά τους καταφύγια στην ιστορία.
Ενδιαφέρον άρθρο. Αλλά είναι ένας κώνος ή ένας τύπος ένας κώνος; Ένας κώνος δεν είναι ένα tipi. Αλλά ένα tipi είναι ένας τύπος κώνου με καπνό, νομαδικό και συνήθως έχει καρφίτσες με κορδόνια στο μπροστινό μέρος για να το κρατήσει μαζί. Αυτά τα νέα σύγχρονα περιεχόμενα είναι. Ωστόσο, εκτός αν μπορούν να ταιριάζουν με αυτήν την περιγραφή Το Tipi είναι μια συγκεκριμένη περιγραφή για το στυλ του κώνου. Οτιδήποτε είναι κώνος ονομάζεται τώρα tipi όταν δεν είναι. Οι σκανδιναβικές, σιβηρικές και μερικές βόρειες καναδικές δομές κώνου ονομάζονται tipis όταν λείπουν τα πτερύγια. Αυτές οι φυλετικές ομάδες, μεταξύ άλλων, ίσως προτιμούν να καλούν τις κατοικίες τους με τα ονόματά τους που τους έχουν δώσει. Και δεν είναι tipi.
ωραίο περιεχόμενο, πολύ χρήσιμο για την ενότητα που φτιάχνω για τους δημόσιους μαθητές μου λυκείου, ευχαριστώ για την κοινή χρήση